Ik zie vaak dat jonge mensen waar van een van de twee of beiden MS hebben zich afvragen of ze het aan zouden durven om kinderen te krijgen. En dan is het antwoord naar mijn mening: Ja natuurlijk, als je je maar goed aan je voeding houdt. Een allergie blijft gewoon bestaan . Het komt wel eens voor dat vrouwen na een bevalling plotseling symptomen van MS krijgen. Ik denk dat ik dat kan verklaren. Een allergie komt heel vaak tot ontplooiing als een lichaam iets belangrijks heeft meegemaakt. Kan een ongeluk, scheiding, sterfgeval of iets anders naars zijn. Bij mij was dat toen mijn zoon van de hoge duikplank sprong en op de rand van het zwembad viel. De tijd daarna is voor mij erg spannend geweest en heeft mijn lichaam een behoorlijke deuk gekregen. Niet lang daarna ontdekten ze dat ik MS heb.
Bij een bevalling krijgt je lichaam ook best een optater.Het verandert in ieder geval wel door de zwangerschap. Maar als je dan in je kraambed ligt dan kun je je weer heerlijk ontspannen. En dat gebeurd dan eigenlijk altijd met het eten van door het bezoek meegenomen bonbons en het drinken van een lekker glaasje wijn. En ja dat wil het lichaam niet en zegt "Boing". Het klinkt allemaal erg vreemd maar misschien zijn er nu dames die zeggen HEEEEEE ja dat zou kunnen want bij mij.............Ik hoor het graag

Wat erfelijkheid betreft Ja het zou kunnen dat een kind een allergie van een ouder erft Dus ook

MS. Maar ook dan zit je met hetzelfde probleem. Het hoeft echt niet dat een kind ook MS van een ouder erft. Alle allergiën kunnen erfelijk zijn.Meer zorgen zou ik me maken om al die verschrikkelijke medicijnen die een arts tegenwoordig voorschrijf voor MS patienten. Daar moet je toch wel een tijd vanaf zijn om die rommel uit je bloed te krijgen. Verder zie ik geen problemen.

Dan wordt er tegenwoordig steeds meer gesproken van allerlei vormen van MS. Ik heb al gehoord van RR en van PR en nog iets maar dat weet ik niet Ook omdat ik niet in vormen geloof.. Je hoort er veel over in Amerika. Toen ik voor het eerst hoorde dat ik MS had werd er niet over vormen gesproken. Later heb ik het er eens met mijn neuroloog over gehad en ook zij vond het allemaal vreemd. Ik denk dat je MS niet in hokjes kunt stoppen. Je hebt MS of je hebt het niet. Je hebt het erg of je hebt het niet erg. Wie zou er moeten beslissen in wat voor een hokje JIJ zit? Ik heb nu twee keer een flinke shub gehad en was ook erg ziek. Toen zat ik zeker in een ander hokje dan dat ik nu zit? Dat verandert kennelijk. Ik vind het vreemd dat mensen zeggen ik zit in dit hokje en jij zit in dat hokje. Eigenlijk hoor ik dan zeggen: "ik heb het het ergst". Ik vraag me af waarom dat zo belangrijk is. Waar baseerd men dat op en wie beslist in welk hokje je komt. Als zelfs neurologen het raar vinden waarom gebeurt dat dan? Bij een allergie horen bultjes,bulten, beschadigingen of hoe je het maar noemen wil. Die bultjes drukken tegen de zenuwbanen. Dat kan op heel veel plaatsen in het centrale zenuwstelsel zijn. Die zenuwbanen regelen eigenlijk het hele functioneren van het lichaam maar worden door die bulten buiten spel gezetof zoals ze dat noemen geblokkeerd. Het ligt eraan hoe groot de bult is en het ligt eraan op welke plek die bult drukt .Het kan op een gevoelige plek of een minder gevoelige plek zijn. Iedereen die MS heeft, heeft het weer anders. Je kunt dat eigenlijk nooit vergelijken en zeker niet in een hokje stoppen.

 Dan hoor ik vaak vragen of een lumbaalpunctie wel echt nodig is en volgens mijn neuroloog is het niet nodig. Met de huidige middelen zoals de NMRI scan hoeft de lumbaalpunctie niet te gebeuren maar omdat een arts het voorsteld denkt iedereen dat het erbij hoort. Het centrale zenuwstelsel is al ziek en door er dan nog eens met een naald in te gaan porren en er iets uit te halen of er iets in te spuiten word het er niet beter op. Een lumbaalpunktie is dan ook echt niet ongevaarlijk. Hetzelfde geldt voor een narcose.( of een verdoving bij een bevalling door een ruggeprik) Persoonlijk zou ik ook ALTIJD voor een algehele narcose kiezen en niet voor een ruggeprik.( Ik ben trouwens een paar jaar geleden onder narcose geweest en toen raadde de narcotiseur ook een ruggeprik aan , maar ik heb toen voor algehele narcose gekozen. Hij vond dat niet leuk maar respecteerde mijn keuze. Het ging heel goed en had geen terugslag) Ook weer omdat er dan weer allerlei slechte stoffen in het CZ komen.Nogmaals ik ben geen arts maar dit is mijn persoonlijke mening.Maar meestal is men bang van een arts en durft men hem niets te weigeren. Hij zegt dat het beter is en ja dan doe je het ook maar. Je kunt echt een lumbaalpunctie of een ruggeprik voor narcose weigeren. Het is heus niet goed voor je CZ. Let alleen tijdens je herstelperiode op je voeding en ga dan bijvoorbeeld geen chocolade zitten eten.

Ja en dan hoor ik heel vaak vragen over beenmergtransplantatie. Gelukkig zijn er meerdere artsen van overtuigd dat dit een ZEER gevaarlijke ingreep is. Realiseer je wel dat het verschrikkelijk zwaar is en ook regelmatig dodelijk . Daarbij is er ook nog eens bewezen dat de resultaten gewoon nihil zijn. Ik weet niet precies hoeveel mensen deze behandeling hebben gehad. Ik meen een stuk of 15 en de arts waarvan ik een lezing heb gehad vertelde ons dat er erg goed nieuws was dat er niet één patient aan was overleden in Nederland!!!!!

Gelukkig worden de mensen met MS wel verstandiger want er zijn tegenwoordig maar weing "proefkonijnen " te vinden voor deze behandeling. Waarschijnlijk realiseert niemand zich wat voor behandeling beenmergtransplantatie eigenlijk is. Na een intensieve medicatie die al niet mis is word je eerst bestraald daarna krijg je een chemokuur en daarna gaat het grote werk pas beginnen. Oh wat word ik hier verdrietig van.

 Luisteren naar mijn lijf ? Hoe doe ik dat?